قدس آنلاین: از اشکان خطیبی بازیگر که سقوط پوتین را ثابت کرده بود تا علی‌علیزاده خبرنگار معروف که یک برنامه ویژه برای این اتفاق در یوتیوب منتشر کرد، همه درباره این شورش اعلام نظر کردند. تنوع محتوا هم تا دلتان بخواهد بالا بود و به اندازه تنوع خود آدم‌ها. اما این اهمیت روسیه برای محافل ایرانی از کجا آمده و آیا می‌توان این نگاه‌ها را دسته‌بندی کرد؟
در همین زمینه، حمید حکیم، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه روسیه در گفت و گو با قدس تصریح کرد: در جامعه ایران دو نوع نگاه به روسیه وجود دارد که یک  نگاه غالب‌تر است. این نگاه ها هم عمدتاً ریشه تاریخی دارند و تاریخ روابط دو کشور به ویژه در دو قرن اخیر در بروز آن مؤثر بوده است. اتفاقاتی همچون قراردادهای ترکمنچای، گلستان، آخال و حتی اشغال ایران در جنگ جهانی اول و دوم توسط روس‌ها، تمامی این‌ها یک سابقه و پیشینه ذهنی ایجاد کرده است. در واقع، می‌توان گفت اتفاقات ۲۰۰ سال گذشته در برهه تاریخ معاصر رخ داده‌اند و چندان قدیمی نیستند که از ذهن مردم فراموش شده باشد. تمامی تحولات ۲۰۰ سال گذشته نگاهی در بین مردم پدید آورده که رویکرد غالب و نگاه عامه مردم است. همین اتفاقات نامطلوب نگاهی منفی و سیاه نسبت به روسیه پدید آورده که سبب بی‌اعتمادی مردم شده است.

حکیم ادامه داد: از سوی دیگر، نگاه دیگری وجود دارد که آن هم براساس اتفاقات و پیشینه تاریخی شکل گرفته است، اما تحولات تاریخ جدید تاحدودی در آن تأثیر دارد. این نگاه کاملاً سفید است که در برابر نگاه سیاه قرار دارد. نگاه سفید را بیشتر می‌توان در میان برخی خواص و نخبگان جامعه مشاهده کرد که این افراد معتقدند کشورهای غربی به عنوان قدرت‌های استعمارگر قابل اطمینان نیستند. بنابراین نوع نگاه این طیف از جامعه موجب شده روسیه به عنوان همراه و شریک ایران در برابر غرب درنظر گرفته شود. بدین ترتیب در جامعه دو نگاه کاملاً متفاوت نسبت به روسیه وجود دارد که می‌توان ردپای آن را در موضع‌گیری‌ها و واکنش‌ها نسبت به اتفاقات اخیر در داخل روسیه مشاهده کرد. اما واقعیت این است ما نیازمند نگاه سومی هستیم که میانه بوده و بر مبنای واقعیت موجود شکل بگیرد. بیانیه دستگاه دیپلماسی درباره اتفاقات اخیر روسیه نیز براساس موضع رسمی، منطقی و منافع ملی صادر شد؛ بنابراین باید این نگاه تسری پیدا کند. 
این پژوهشگر حوزه روسیه گفت: علاوه بر این، بیش از دو دهه است شاهد تغییر در نوع نگاه سیاستمداران روس نسبت به دنیای غرب هستیم و روس‌ها از نگاه خوشبینانه مطلق به غرب فاصله گرفته‌اند. در واقع در حال حاضر روسیه باوجود تعامل با غرب به نوعی جبهه ضدغربی نیز ایجاد کرده است و از این منظر با ایران و چین اشتراکاتی دارد. در کنار تمامی عوامل ، رویکرد خاص روسیه به غرب و همسویی آن با رویکرد ایران به غرب موجب شده همکاری و توسعه روابط با روسیه از جایگاه ویژه‌ای برای ایران برخوردار باشد. بنابراین طبیعی است این اهمیت و حساسیت برای توسعه روابط آثار خود را درعرصه داخلی نشان دهد. این موضوع در تفکرات سیاست‌گذاران و صاحبنظران کشور اثر دارد و بر همین مبنا اختلاف نظرهایی رخ می‌دهد. اما فارغ از تمامی واکنش‌های مثبت و منفی، نکته مهم، تأمین منافع ایران است که باید در تعامل با روسیه مدنظر قرار بگیرد.

انتهای پیام/